De reversed prothese of omgekeerde schouderprothese is een oplossing voor hen die een versleten schouder hebben waarbij de rotator cuff heel zwaar en onomkeerbaar beschadigd is. Daardoor beweegt de schouder abnormaal in zijn gewricht en krijgt men secundair kraakbeen beschadiging.
Voor de patiënt heeft dit tot gevolg dat de schouder pijn geeft bij beweging en tijdens de nacht.
Een belangrijker gegeven is het krachtsverlies die er optreedt bij heffen en gebruik, tot zelfs een onmogelijkheid om de arm in de hoogte te steken. Een pseudo verlamming.
Initieel wordt geprobeerd de pijn weg te krijgen met medicatie, inspuitingen en kinesitherapie. Het krachtsverlies blijft er altijd bestaan vermits er geen nieuwe aanhechting komt van de verloren pezen.
Indien dit niet lukt en de patiënt blijft met veel pijn zitten is er de optie om de schouder te vervangen met een kunstgewricht die de twee problemen, die er zijn, oplost.
Het pijnprobleem wordt opgelost door nieuwe gewrichtsoppervlaktes, het krachtsverlies en pseudo verlamming door een veranderde mechaniek in de schouder met verleggen van rotatiepunten en krachtsarmen.
Zo zijn we in staat om een schouder te maken die geen pijn doet en toch een zeer behoorlijke functie geeft. Welliswaar niet met dezelfde kracht als van een twintigjarige maar voldoende om meer dan de dagdagelijkse behoeften te dekken.
De ingreep verloopt onder een algemene narcose gepaard gaande met een regionale verdoving die ervoor zorgt dat je pijnvrij uit de operatie wakker wordt.
De ingreep verloopt in een halfzittende houding, de zogenaamde beachchair-positie.
Tijdens de ingreep worden de pan en de bol van plaats gewisseld. Vandaar de naam omgekeerde prothese.
Er dienen bij de toegang tot de schouder geen pezen doorgenomen te worden of bot te worden verplaatst vermits de pezen reeds gescheurd zijn.
De pezen worden niet hersteld, er worden geen pezen doorgenomen of gehecht. De prothese zelf wordt deels vastgemaakt met schroeven en deels vastgekneld. In beide gevallen volgt dat de prothese vastgroeit in het lichaam eigen bot.
Dit alles zorgt ervoor dat onmiddellijk na de ingreep mag gestart worden met actieve en passieve bewegingen. Het verband dat wordt gegeven is enkel voor de pijn na de operatie maar dient niet strikt gedragen te worden.
In tegendeel, hoe meer en sneller beweging wordt opgestart, hoe sneller en beter de revalidatie verloopt. Inspanningen daarentegen worden best vermeden voor de duur van een tweetal maanden.
Men moet rekening houden met een hospitalisatie van een drietal dagen en een revalidatie van een drietal maanden met intensieve kinesitherapie en intensieve thuistherapie van zelfoefeningen.
Tot de risico’s van de ingreep behoren infectie, loslating van het materiaal, stijfheid en instabiliteit.
